زنان و‌سرمایه اجتماعی
ناشر: جهاددانشگاهی واحد علامه طباطبایی
نویسنده: دکتر لیلا سنگی
سال نشر: ۱۴۰۱
صفحه: ۱۵۷
نوبت چاپ: ۱
معرفی کتاب
موضوع «مشارکت سیاسی زنان» به یکی از مسایل مهم در سپهر عمومی جوامع در حال توسعه به ویژه کشورهای اسلامی تبدیل شده است. در طول سال‌های پس از جنگ جهانی دوم که شمار کشورهای مستقل جهان روندی رو به رشد یافت، حضور زنان در ساختار قدرت به ویژه در جوامع توسعه‌یافته از خواسته‌های اصلی آنان شد به‌گونه‌ای که در اغلب کشورهای توسعه‌یافته از دهه‌های پایانی قرن بیستم زنان نقش مهمی در ساختار قدرت کشورهای توسعه‌یافته پیدا کردند و حتی در چندین کشور زنان در عالی‌ترین مقامات سیاسی به‌عنوان نخست‌وزیر و یا صدراعظم اداره جوامع خود را بر‌عهده گرفتند. اما در کشورهای در‌حال توسعه و به‌ویژه کشورهای اسلامی روند مشارکت زنان به‌گونه‌ای متفاوت‌تر می‌باشد. مجموعه شاخص‌هایی که برای سنجش سطح مشارکت سیاسی زنان مورد ارزیابی قرار می‌گیرد، نشان می‌دهد که زنان در این کشورها از نظر حضور در ساختار قدرت، در حاشیه قرار گرفته‌اند. در بسیاری از کتاب‌ها و مقاله‌هایی که درباره مشارکت سیاسی زنان در عرصه جهانی انتشار‌یافته، اسلام به‌عنوان عاملی بازدارنده برای مشارکت سیاسی و اجتماعی زنان مورد تحلیل قرار گرفته است. در این‌گونه آثار حضور حداقلی زنان در ساختار قدرت کشورهای اسلامی به احکام دینی و تجویزهای مذهبی نسبت داده شده است. ولی نویسنده این کتاب بر این باور است که علل و عوامل حضور اندک زنان در ساختار قدرت این کشورها را باید در سنن، باورها، آداب و رسوم، ساختار اقتصادی، ساختار اجتماعی و فرهنگ آنان جستجو نمود.
قاعدتاً برای حضور زنان در ساختار قدرت یا بایستی با بهره‌گیری از نظام حزبی زمینه آموزش زنان و حضور آنان در عرصه‌های سیاسی و اجتماعی را فراهم نمود یا معدود زنانی با استفاده از پشتوانه‌های مادی و معنوی خود و در چارچوب گفتمان غالب، امکان حضور در ساختار قدرت کشور خود را خواهند یافت و کشور ما ایران نیز از این قاعده مستثنی نمی‌باشد. بی‌شک زنان برای دستیابی به پست‌های سیاسی به‌ویژه برای ایفای نقش نمایندگی در مجلس شورای اسلامی که بخش مهمی از ساختار قدرت در ایران می‌باشد، نیازمند داشتن سرمایه اجتماعی هستند تا به پشتوانه این سرمایه اجتماعی از شانس حضور در ساختار قدرت بهره‌مند شوند.